ΔΩΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΈΝΝΩΝ!!

Αυτό που βλέπετε είναι η φώτο της μικρής που βρίσκεται ακόμα μέσα στην κοιλίτσα μου και που αναμένεται περίπου εώς και τις 20 Γενάρη.
Σίγουρα θα προσέξατε πως η μικρή κυρία έχει τοποθετήσει τα δυό της χέρια στο κεφάλι σαν να τραβάει τα μαλλιά της!!!
Και πως να μην τα τραβάει το κακόμοιρο, σ΄αυτό τον κόσμο που πρόκειται να την φέρουμε!!
Εμείς πάντως-η μαμά κι ο μπαμπάς της- την περιμένουμε με αγάπη και λαχτάρα!!

Give me a break!

Αλήθεια τα ΄μάθατε,τα ΄μάθατε?Καλέ η μεγάλη και τρανή κ.Λουκά αυτές τις μέρες μπήκε στο στούντιο ώστε να ηχογραφήσει το γνωστότατο άσμα της Δέσποινας Βανδή,ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!

Ε,μετά την περυσινή της επιτυχία με το LAST CHRISTMAS είπε να το επιχειρήσει και φέτος!!
Καλέ κάποιος να την μαζέψει!!!Μαζέψτε την μαζέψτε την!!!!
Το άκουσα πριν 2 μέρες κι ακόμη γελάω,η έγκυος!Αχ,αχ τα πλευράκια μου!!

Αμ η άλλη/άλλος?Μιλάω για τον κ.Ευαγγελόπουλο-τον εθνικό στάρ ντέεεε...!-Όχι αυτόν πραγματικά τον λυπήθηκα τον άνθρωπο.Ξέρεις τι είναι να συζείς με το φάντασμα του Κλεάνθη?Να κοιμάστε παρεούλα κάθε βράδυ?Να τρέχεις σε κοιμητήρια και εκκλησίες για τρισάγια και ξορκισμούς?Και όχι μόνο!Άμα λάχει ρίχνουμε και μια μπαλάντα πάνω από τον τάφο του συγχωρεμένου,μήπως και κατευνάσουμε γρηγορότερα το φάντασμα!!
Μα τι τραβάει κι αυτός ο Κλεάνθης!!!Ξέρεις τι είναι-στην κυριολεξία -να μην βρίσκεις ησυχία ούτε στον τάφο σου?
Λυπηθείτε με please!Δεν θα μου μείνει άντερο από τα γέλια!Θα γεννήσω πριν την ώρα μου!Φτάνει ρε παιδιά,φτάνει!!Έλεος!!!

Έλεος στην μαλακία!

Και μετά σου λέει φταίει ο Λαζόπουλος!!!Μωρέ χώστους τα,χώστους τα.Την θέλει ο οργανισμός τους την σάτυρα!!!!
-Λάκη,Λάκη είσαι εδώ...?(Μπουαχαχαχαχά!)
-Παίρνω το μπαστούνι μου και σας κυνηγώ...!(Μπουαχαχαχαχά!)

Τώρα θα μου πεις αν δεν υπήρχαν αυτές οι μαλακίες πως θα γελούσε και λίγο το χειλάκι μας?
Έχει καταντήσει τόσο δύσκολη και μόνο η προσπάθεια του να καταφέρνεις να ζεις απλά!

ΚΑΛΑΝΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

.

Καλήν ημέραν άρχοντες αν είναι ο ορισμός σας

Χριστού τη θεία γέννηση να πω στ' αρχοντικό σας.

Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλη

οι ουρανοί αγάλλονται χαίρει η φύσις όλη.

.

Εν τω σπηλαίω τίκτεται εν φάτνη των αλόγων

ο Βασιλεύς των ουρανών και ποιητής των όλων.

Μες στο σχολείο μας αυτό πέτρες να μη ραγίσουν

κι οι δάσκαλοι κι οι μαθητές χρόνια πολλά να ζήσουν.

.

Πλήθος αγγέλων ψάλλουσι

το δόξα εν υψίστοις και τούτο άξιον εστί η των η των ποιμένων πίστις.

να λείψει ώρα Έφτασαν εις Ιερουσαλήμ

με πόθον ερωτώσι που εγεννήθει ο Χριστός να πα- να παν' να τον ευρώσι.

Δια χριστόν ως ήκουσεν ο βασιλεύς Ηρώδης αμέσως εταράχθηκε κι έγινε θηριώδης

Ότι πολλά φοβήθηκε δια την,βασιλείαν μη του την πάρει ο Χριστός και χάσει την αξίαν.

Πνεύμα Χριστουγέννων!!

Χριστούγεννα έρχονται και μ΄έχει πιάσει η γνωστή ανυπομονησία!Αγαπημένη γιορτή!
Λατρεύω τα στολισμένα Χριστουγεννιάτικα δέντρα,τις βιτρίνες των μαγαζιών,τους στολισμένους δρόμους της πόλης μου,τις βραδυνές εξόδους,τις συγκεντρώσεις στο σπίτι και κυρίως λατρεύω τις Χριστουγεννιάτικες μυρωδιές από μελομακάρονα και κουραμπιέδες που ξεχύνωνται από σπίτια και φούρνους!
Ανταλλαγή δώρων με τ΄αγαπημένα πρόσωπα και η προσμονή του νέου έτους με την ελπίδα για κάτι καλύτερο!

Βρες την δύναμη...

Βρισκόμαστε ήδη στο τέλος του Σεπτέμβρη με τον καιρό να επιμένει καλοκαιρινός με λίγες εξαιρέσεις.
Η εγκυμοσύνη μου πάει αρκετά καλά προς το παρόν κι αν δεν υπήρχε και η αλλαγή στο σώμα μου θα τολμούσα να πω πως το θέμα εγκυμοσύνη δεν το ΄χω σχεδόν καταλάβει!
Τώρα ξέρω πως μέσα μου μεγαλώνει ένας κορίτσαρος και το μόνο που εύχομαι καθημερινά είναι να πάνε όλα καλά εως το τέλος!Η αγωνία δεν παύει να υπάρχει και θα υπάρχει...

Βέβαια τα πράγματα δεν πάνε το ίδιο καλά και όσον αφορά τις κρίσεις μου. Αν και δεν συμβαίνουν καθημερινά, όταν έρχονται είναι πάντα τόσο απογοητευτικό και η ψυχολογία μου τόσο χάλια που αν και το θέλω δεν μπορώ να κάνω τίποτε άλλο από το να κάθομαι απλά, να περιμένω να τελειώσουν και να προσεύχομαι να μην έχουν επιπτώσεις στην ζωή που υπάρχει μέσα μου.
Πόσες σκέψεις με κατακλύζουν μέσα σε λίγες μόνο στιγμές!Σκέψεις που, αν τις άφηνα να με κατευθύνουν μόνο κακό θα μπορούσαν να μου κάνουν!Όχι όμως, δεν θα αφεθώ να νικηθώ.Έχω μάθει μια ζωή-από τα 4 μου συγκεκριμένα-να αγωνίζομαι με την Επιληψία.Δεν θα αφεθώ να νικηθώ τώρα,να εγκαταλείψω τώρα που έχω και έναν λόγο παραπάνω!Μπορεί να φτάνω στα όρια της τρέλλας αλλά θα συνεχίσω να το πολεμώ γιατί μόνο αυτό μου επιτρέπεται.
Θέλει δύναμη και η υπομονή γιατί αν λιγοψυχήσεις και το βάλεις κάτω το έχασες το παιχνίδι! Κι αν δεν μπορείς ή δεν θες να το κάνεις για σένα κάντο για τον οποιονδήποτε άλλο αλλά κάντο!

Όλες οι εξετάσεις μου προς το παρόν ήταν πολύ καλές-ακόμη και η αμνιοπαρακέντηση-που τόσο την φοβόμουν!
Αυτή την βδομάδα έχουμε τον υπέρηχο β΄επιπέδου.Πιστεύω να πάει το ίδιο καλά με όλες τις προηγούμενες.

Απόσπασμα από Βίους Αγίων

Ζήτησα από το Θεό ΔΥΝΑΜΗ και μου έδωσε ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ για να με κάνει ΔΥΝΑΤΟ.
Ζήτησα ΣΟΦΙΑ και μου έδωσε ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ για να επιλύσω.
Ζήτησα ΕΥΗΜΕΡΙΑ και μου έδωσε ΜΥΑΛΟ και ΜΥΣ για να εργαστώ.
Ζήτησα να ΠΕΤΑΞΩ και μου έδωσε ΕΜΠΟΔΙΑ για να τα υπερβώ.
Ζήτησα ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΕΙΣ και μου έδωσε ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ και ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ.
Ζήτησα ΑΓΑΠΗ και μου έδωσε πρόσωπα με προβλήματα να τα ΒΟΗΘΗΣΩ...
Δεν ΕΛΑΒΑ τίποτε από όσα ΖΗΤΗΣΑ, έλαβα όμως όλα όσα είχα ΑΝΑΓΚΗ.

Ζήσε ΑΦΟΒΑ, αντιμετώπισε όλες τις ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ και απόδειξε ότι μπορείς να τις ΥΠΕΡΒΕΙΣ...
Πάνω απ όλα όμως μη γίνεις ΕΜΠΟΔΙΟ για τους άλλους να αντιμετωπίσουν τα δικά τους προβλήματα...
Αφιερωμένο σ΄όλους τους αφανής ήρωες

ΒΟΗΘΕΙΑ......

ΒΟΗΘΕΙΑ......

Τα παρακάτω είναι από το blog της/του weirdo και την/τον ευχαριστώ.....

α. "ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΕΞΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΙΓΡΑΨΕΙΣ,ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΡΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙΣ.ΕΠΕΙΔΗ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΩΣ ΕΛΛΗΝΕΣΗ
εθελοντική οργάνωση «έλληνες ενεργοί πολίτες» το Σάββατο 1-9-2007, συγκεντρώνουμε ανθρωπιστική βοήθεια για τους πυρόπληκτους των πρόσφατων πυρκαγιών, στην πλατεία του σταθμού μετρό Αγίου Αντωνίου, στο Περιστέρι, από τις 10 το πρωί έως τις 9 το βράδυ, βοήθεια η οποία την επόμενη ημέρα θα μοιραστεί στους πληγέντες ήρωες των Πελοποννησιακών καταστροφών. Συγκεντρώνουμε νερό, χυμούς, κονσέρβες, γάλα εβαπορέ, παιδικές κρέμες, κουβέρτες, ρούχα, παπούτσια, βιβλία, γραφική ύλη, παιδικά παιχνίδια και ότι άλλο μπορεί να προσφέρει αλλά και να σκεφτεί ο καθένας μας, που θα απαλύνει τον πόνο αυτών των ηρώων της ελληνικής επαρχίας.
Πιστεύουμε ότι οι συμπολίτες μας θα ανταποκριθούν σε αυτή την προσπάθεια, δείχνοντας τη μεγαλοσύνη και την αλληλεγγύη τους, όπως και στο παρελθόν σε παρόμοιες περιπτώσεις.
Παρακαλούμε να δημοσιοποιήσετε την προσπάθεια αυτή με όποιο τρόπο μπορείτε, είτε:
στα ΜΜΕ,
με μορφή E-MAIL-forward,
με SMS,
με προσωπική επαφή,
στα blogs και τα forums,
ώστε να ενημερωθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι συμπολίτες μας που θα ήθελαν να βοηθήσουν.Σας ευχαριστούμε για την ευαισθησία σας.
Πληροφορίες : Διομήδης Στάθης
Τηλέφωνα επικοινωνίας: 210-5722034, 697- 2259600
e-mail: stathisd@otenet.gr"

β. "Ζητούνται άμεσα άτομα προκειμένου να βοηθήσουν εθελοντικά τους πυροσβέστες και τους κατοίκους, στη Νότια Εύβοια.
Τηλέφωνο επικοινωνίας 6978633615"

γ."Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΕΡΥΘΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ανταποκρινόμενος στις ανάγκες που προέκυψαν από τις καταστροφικές φωτιές που έπληξαν διάφορες περιοχές της Ελλάδος το τελευταίο διάστημα, συμβάλλει στις επιχειρήσεις βοηθείας με χρηματική ενίσχυση ή δωρεές ειδών.Κάθε είδους δωρεά στα είδη που ακολουθούν είναι καλοδεχούμενη. Ενθαρρύνουμε πάντως δωρεές σε χρήμα εξαιτίας του γεγονότος ότι μερικά των αναφερομένων ειδών είναι πρώτης προτεραιότητας και μπορούν να προμηθευτούν από την τοπική αγορά.»
Οι χρηματικές δωρεές μπορούν να κατατεθούν στους παρακάτω λογαριασμούς:
1) ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΤΤΙΚΗΣ με διεύθυνση Ομήρου 23, Αθήνα-Ελλάδα, με την ένδειξη «Φωτιές στην Ελλάδα», Αριθμός λογαριασμού: 069/84298361,IBAN: GR54 0160 0690 0000 0008 4298361, Swift Code: ATTIGRAA XXX2)
EFG EUROBANK ERGASIAS AE, «Υπέρ πυροπαθών στις πληγείσες περιοχές», Αριθμός λογαριασμού: 0026 0240 34 02008795433)
ALPHA BANK, «Υπέρ πυροπαθών στις πληγείσες περιοχές», Αριθμός λογαριασμού: 101-00-2002-0055604) ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΕΛΛΑΔΟΣ, «Υπέρ πυροπαθών στις πληγείσες περιοχές», Αριθμός λογαριασμού: 017.04.003328.32

ΖΗΤΟΥΜΕΝΑ EΙΔΗ από τον Ερυθρό Σταυρό

Σκηνές χωρητικότητας 4 ατόμων 500 τεμάχια
Σκηνές χωρητικότητας 6 ατόμων 1.000 τεμάχια
Σκηνές χωρητικότητας 8 ατόμων 1.000 τεμάχια
Υπνόσακοι 500 τεμάχια
Κουβέρτες (μονές)1.000 τεμάχια 100% μάλλινες
Σεντόνια με μαξιλαροθήκες μονά 1.000 τεμάχια -- Βαμβακερά για πλύσιμο στους 90%
Μαξιλάρια 1.000 τεμάχια
Μεταλλικά ράντζα μονά 1.000 τεμάχια
Στρώματα μονά 1.000 τεμάχια
Χημικές τουαλέτες 300 τεμάχια
Είδη κουζίνας:
Πιάτα 500 τεμάχια
Πιρούνια 500 τεμάχια
Κουτάλια 500 τεμάχια
Μαχαίρια 500 τεμάχια
Κανάτες 500 τεμάχια
Κουβερλί μονά 1.000 τεμάχια
Λάμπες πετρελαίου 400 τεμάχια
Σαπούνια χεριών500 τεμάχια
Σαμπουάν 500 τεμάχια
Πάνες μωρών 1.000 κουτιά Μιας χρήσης
Σερβιέτες 1.000 κουτιά
Οδοντόπαστες 500 τεμάχια
Οδοντόβουρτσες 500 τεμάχια
Ανδρικά εσώρουχα:
Σλιπάκια
Φανέλες 1.000 τεμάχια 1.000 τεμάχια
Γυναικεία εσώρουχα (κιλότες) 1.000 τεμάχια
Ανδρικά μπουφάν 1.000 τεμάχια Διάφορα νούμερα
Γυναικεία μπουφάν 1.000 τεμάχια Διάφορα νούμερα
Παιδικά εσώρουχα 1.000 τεμάχια
Ανδρικές κάλτσες 2.000 ζεύγη
Γυναικείες κάλτσες 2.000 ζεύγη
Πετσέτες 2.000 τεμάχια
Ανδρικά υποδήματα 2.000 ζεύγη Νο 42
Ανδρικά υποδήματα 1.000 ζεύγη Νο 43
Ανδρικά υποδήματα 1.000 ζεύγη Νο 44
Ανδρικά υποδήματα 500 ζεύγη Νο 45
Παστεριωμένο γάλα 2.000 τεμάχια Συσκευασίας 1 λίτρου
Κονσέρβες φασολιών ή άλλων 5.000 τεμάχια
Κονσέρβες χοιρινού 5.000 τεμάχια
Κονσέρβες ψαριού, τόνων ή άλλων 10.000 τεμάχια
Ζάχαρη
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΥΛΙΚΟΥ:
Αποθήκη Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού
Άστρους 111 - Κολωνός - Αθήνα
Τηλ. 210 5147300"

δ. "Εάν αισθάνεστε ότι θέλετε και εσείς λιγάκι, να βοηθήσετε τους πληγέντες της απίστευτης τραγωδίας, που έζησαν και ζουν συνάνθρωποί μας, αποστείλατε ρούχα, είδη πρώτης ανάγκης, τρόφιμα ή ό,τι άλλο σας φωτίσει ο Θεός, συσκευασμένα, στο πιο κάτω πρακτορείο του Πύργου Ηλείας.
Πρακτορείο ΟΛΥΜΠΙΑ
Διεύθυνση: Ορφέως 151
Τηλ.210-3457663
Υπεύθυνοι: κος Βασίλης ή κος Νικήτας
(Εάν η έδρα σας δεν βρίσκεται στην Αττική, βρείτε στον χρυσό οδηγό το πρακτορείο που πηγαίνει στον Δήμο Ωλένης)
Το δέμα πρέπει, να αναγράφει τα εξής:
Για τους πληγέντες
ΠΡΟΣ ΔΗΜΟ ΩΛΕΝΗΣ
Καράτουλα Ηλείας
ΝΟΜΟΣ ΗΛΕΙΑΣ
Τηλ.26210-62471
Στον πιο πάνω δήμο κάηκαν ολοσχερώς 12 στα 16 χωριά.Η χρέωση των δεμάτων είναι του παραλήπτη δήμου και όχι του αποστολέα.

δ. "ΠPΩTOBOYΛIA AΛΛHΛEΓΓYHΣ!AN MΠOPOYME NA ANAKOYΦIΣOYME EΣTΩ KAI ENA MIKPO MEPOΣ AΠO TON ΠONO K THN KATAΣTPOΦH,AΣ TO KANOYME TΩPA.AMEΣA.MAZEYOYME EIΔH ΠPΩTHΣ ANAΓKHΣ EMΦIAΛΩMENA NEPA, XYMOI ΦPOYTΩN, KONΣEPBEΣ, ΦAPMAKA (KOΛHPIA ANAΛΓHTIKA ΠAYΣIΠONA) POYXA, EΣΩPOYXA, ΓAΛA YΨHΛHΣ ΠAΣTEPIΩΣHΣ.ΘA TA ΣTEΛNOYME AMEΣA ΣTOYΣ TOΠOYΣ THΣ KATAΣTPOΦHΣ ME AYTOKINHTA ΠOY ΘA ΦEYΓOYN MOΛIΣ ΓEMIΣOYN.ΔEXOMAΣTE KAI ΔIAΘEΣIMOTHTA AYTOKINHTΩN KAI OΔHΓΩN ΓIA TIΣ AΠOΣTOΛEΣ!
TOΠOΣ ΣYΓKENTPΩΣHΣ ΘEATPO POEΣ IAKXOY16 ΓKAZI!
THΛ EΠIKOINΩNIAΣ:210 3474312,210 3479426,6944455915,6944143353,6932671347!ΠPΩTOBOYΛIA AΛΛHΛEΓΓYHΣ"

όποιος θέλει ας το προωθήσει.....

Κόλαση και Καμένες πατρίδες!

I am back!Επέστρεψα και δυστυχώς όχι με τις καλύτερες προθέσεις!
Τις τελευταίες μέρες ακούω και βλέπω συνέχεια από τα κανάλια τις μαραθώνιες αναμεταδόσεις για τις πυρκαγιές στη χώρα μας,για τα ομορφα χωριά που όμορφα καίγονται και τα υπέροχα δάση μας που γίνονται το ένα μετά το άλλο αξιοπρόσεχτα καρβουνάκια!
Εχτές το βράδυ έτυχε να παρακολουθήσω την συνέντευξη κατοίκου ενός από τα χωριά αυτά που επλήγησαν και όχι μόνο.Η οικογένεια του Κου Κάρτα σχεδόν ξεκληρίστικε στις φλόγες... Αδελφός,αδελφή,ανήψια όμορφα καμμένα πτώματα!!Επειδή το κράτος,η πολιτεία δεν είχαν καλό συντονισμο λέει!Δεν υπήρχε καθόλου συντονισμός έρχομαι να συμφωνήσω,όμως πως, με ποιό τρόπο κοιτάς αυτόν τον άνθρωπο στα μάτια και του ανακοινώνεις τον λόγο που αυτός είναι αναγκασμένος σήμερα αυτή τη ρημάδα την επόμενη μέρα-όπως πολύ αρέσει στους δημοσιογράφους να αποκαλούν-να κηδέψει τέσσερα πτώματα της οικογενείας του για να μην αναφέρω τους φίλους και συγχωριανούς του?10.000 το κεφάλι αξιολογήθηκε κάθε νεκρός.Τόσο μας αξιολόγησε το κράτος!
Πλήρης αδιαφορία από τους πολιτικούς μας,καμία ενοχή,κανένα συγγνώμη...!Ο ένας ρίχνει την ευθύνη στον άλλο,όπως γίνεται πάντα δηλαδή!Κανένας δεν είναι υπεύθυνος για τίποτα,όλα καλά!
Κι ενώ βρισκόμαστε εν μέσω προεκλογικής περιόδου,κάθομαι και σκέφτομαι,γιατί θα πρέπει εγώ να ψηφίζω και να εκλέγω αυτούς τους ανθρώπους?Αυτούς που αδιαφορούν τελείως πια για τον ανθρώπινο πόνο,την τεράστια οικολογική καταστροφή και όλα όσα προκαλεί η αδιαφορία τους.Φτάνει λοιπόν!Ως εδώ...Εγώ δεν πρόκειται να συνεχίσω να συναινώ στο κακό
και σ΄αυτό το μπάχαλο που συνεχίζει χρόνια τώρα να επικρατεί στη χώρα μας.Τα βλέπουμε δεκαετίες τώρα-τολμώ να πω-κι όμως δεν κάνουμε τίποτα!Η διακυβέρνηση των μεγάλων κομμάτων το μόνο που έχει καταφέρει είναι να μας κάνει να νοιώθουμε πολίτες ενός κατώτερου θεού.
Σκέφτομαι τους 63 ανθρώπους που βρίσκονται νεκροί για το τίποτα,χωρίς λόγο.Σκέφτομαι κι αυτούς που τους κλαίνε και μείνανε άστεγοι από τη μια στιγμή στην άλλη.Φιλοξενούμενοι και μόνοι στον ίδιο τους τον τόπο.
Σκέφτομαι τα δάση,τα πεύκα,τα έλατα και όλη την χλωρίδα και την πανίδα που δεν υπάρχει πια.Σχεδόν 2.000.000 στρέμματα καμμένης γης!Μαυρίλα στον χάρτη...Γιατί?
Επειδή κάποιοι ανεύθυνοι και ανισόρροποι που κυβερνούν δεν σκέφτηκαν να λάβουν μέτρα για την προστασία τους Καλοκαίρι καιρό!!
Κυρίες και Κύριοι πολιτικοί της χώρας αυτής μπορείτε να πάτε στο διάβολο,γιατί εκεί σας αξίζει μόνο,τίποτε άλλο.Να καείτε στην Κόλαση μήπως έτσι μπορέσετε να καταλάβετε σε ποιά τραγωδία οδηγήσατε για μια ακόμη φορά την χώρα τούτη!

Μακρυά από καύσωνα και φωτιές....ακούει κανείς....?

...Μετά



Ήρθε και η σειρά του Υμηττού!Τον έκαψαν κι αυτόν,πάει κι αυτός ο πνεύμονας!
Περισσότερο κάρβουνο,ακόμη λιγότερο οξυγόνο!
Κι όπως αναρωτιέται και η μικρή Τερέζα από την διαφήμιση-και έχει δίκιο-σε τι κόσμο επιτέλους θα φέρουμε τα παιδιά μας!?
Ξέρω,περιττή ερώτηση και πολυπαιγμένη!Τι να πεις όμως?Αυθόρμητα μου βγήκε!Συγχωρήστε με!Άλλωστε δεν έχω την διάθεση να ασχοληθώ παραπάνω με το θέμα.There is no reason!!!

Ότι θέλω επειγόντως διακοπές σας το ΄πα?Δεν θυμάμαι,άλλωστε το λέω συνέχεια!
Αρχές Αυγούστου,εφόσον όλα πάνε καλά με τις εξετάσεις μου,την κάνουμε για Κρήτη!Μία μία μετράω τις μέρες!
Τρείς βδομάδες μακρυά από την Αθήνα,κοντά στη θάλασσα και την θαλπωρή των γονιών μας!Στάσεις μας τα χωριά μας(βλέπεις και οι δύο κρατάμε από Κρήτη),το ένα κοντά στη Νεάπολη και δίπλα στα Μάλλια,το άλλο κοντά στην Ιεράπετρα, με το οποίο εγώ καμία σχέση δεν έχω!
Τρίτη στάση,όπως κάθε χρόνο, τα λατρεμένα Χανιά!
Λατρεύω την παλιά πόλη και τα σοκκάκια της με τα πανέμορφα μαγαζάκια,κάθε λογής,από τις ταβερνούλες της μέχρι αυτά με τα σουβενίρ και τα είδη λαϊκής τέχνης!
Επίσης λατρεύω τις τεράστιες μερίδες από γλυκά που σερβίρουν στους τάφους των Βενιζέλων!
Όσοι είναι από εκεί ή έχουν περάσει με καταλαβαίνουν...!Και μετά σου λέει δεν πρέπει να πάρεις πολλά κιλά...
Ένας άλλος λατρεμένος προορισμός επίσης,είναι η λίμνη Ζαρό!Γεμάτη φρέσκο ψαράκι,περιτρυγυρισμένη από πανύψηλα δέντρα να ρίχνουν τον ίσκιο τους τριγύρω προκαλώντας σε να πάρεις έναν υπνάκο αφού πρώτα έχεις δοκιμάσει τις νοστιμιές της ταβερνούλας που υπάρχει στην άκρη της λίμνης!
...Και υπάρχουν τόσα ακόμη μέρη, σ΄αυτό το νησί,που θα μπορούσα να αναφέρω,ώστε θα γεμίζαμε σελίδες ολόκληρες!!

Πόνος ήταν και πέρασε!

Απόγευμα νωρίς,κι εγώ ξαπλωμένη στον καναπέ μου,χαλαρή με ανοιχτή την τηλεόραση να χαζεύω χωρίς να παρακολουθώ.
Είναι η ώρα που συνήθως αρχίζω και βαριέμαι από την απραξία της ημέρας λόγω της ''κατάστασης'' μου.
Πριν προλάβω να συμπληρώσω τις διάφορες σκέψεις για το πως θα περάσω πιο επικοδομητικά το υπόλοιπο της μέρας χωρίς να κόψω φλέβες από την ανία,νοιώθω τον πρώτο πόνο να έρχεται και να δυναμώνει συνέχεια...
Τόσο δυνατός σαν μαχαιριά-όχι πως έχω μαχαιρωθεί ποτέ για να ξέρω-φαντάζομαι πάντως πως ο πόνος θα είναι το ίδιο δυνατός και ύπουλος.
Παίρνω βαθιές ανάσες και αρχίζω να προσεύχομαι και να παρακαλώ αυτός ο πόνος να μην σημαίνει επερχόμενη αποβολή.
Δεν έχουν περάσει δυό λεπτά κι ο πόνος-σουβλιά ξανάρχεται το ίδιο έντονος ψηλά στην κοιλιά στο ίδιο ακριβώς σημείο.
Πονάω τόσο που για μια στιγμή όλα σκοτεινιάζουν γύρω μου!Αν δεν ήμουν ήδη ξαπλωμένη σίγουρα θα είχα διπλωθεί στα δύο ή θα είχα πέσει κατω χτυπώντας ίσως άσχημα!
Κλείνω τα μάτια και συνεχίζω να ψιθυρίζω και να παρακαλώ να είναι κάτι περαστικό...
Δεν ξέρω πως θα καταφέρω να ξεπεράσω την απογοήτευση μιας δεύτερης αποβολής.
Βιάζομαι να κοιτάξω χαμηλά για σημάδια από αίμα...Όχι,δεν βλέπω τίποτα!Σκέφτομαι πως αυτό είναι καλό σημάδι!
Για κακή μου τύχη είμαι ολομόναχη στο σπίτι.Ο άντρας μου στη δουλειά και μάνα κι αδελφή μόλις έχουν ξεκινήσει για προγραμματισμένη εκδρομή στην Καβάλα!
Καταλαβαίνω πως αφού δεν μπορώ να κάνω τίποτε άλλο,καλό θα ήταν λοιπόν να προσπαθήσω να ηρεμήσω.
Σταματώ να σκέφτομαι το χειρότερο και αρχίζω να χαλαρώνω...
Ευτυχώς για μένα ο πόνος δεν ξανάρθε!
Εννοείται πως το πρώτο που έκανα αφού ηρέμησα ήταν να τηλεφωνήσω στον γυναικολόγο μου.
Υπάρχουν δύο τεινά για την αιτία των πόνων:Ή ήταν κάτι εντερικό ή μεγαλώνει η κοιλιά.
Ειλικρινά είμαι τόσο ικανοποιημένη που δεν ήταν κατι σοβαρό που δεν μ΄ενδιαφέρει να κάτσω να επιλέξω τι από τα δύο προτιμώ.
Τέλος καλό όλα καλά!Πρός το παρόν...

Έλα και κόψε με στα δυό

Φυσάει αέρας, αέρας λυσσασμένος.
Βαθιά τα χέρια μου, στις τσέπες του καημού.
Χωρίς εσένα πια, γυρίζω παγωμένος,
με τα σημάδια του αποχωρισμού.

Έλα και κόψε με στα δυο
με μια ματιά, μαχαίρι ματωμένο.
Δύο φορές να σ’ αγαπώ
και δυο ζωές για να σε περιμένω.

Μες τη βροχή, χαρτί τσαλακωμένο.
Λόγια που γράφαμε και τώρα έχουν σβηστεί.
Για δυο ζωές εγώ θα περιμένω...
Γιάννης Κότσιρας

Το θαύμα της ζωής μου χτυπάει την πόρτα!!!

Πρώτη μέρα καθυστέρησης 24 Μαϊου,δεν δίνω ιδιαίτερη σημασία.Είναι οι μέρες που ετοιμαζόμαστε για το ταξίδι στην Κρήτη για το γάμο της ξαδέλφης μου,τον γνωστό...!
Δεύτερη μέρα,τρίτη,τέταρτη,περνάει και ο γάμος....Ε,δεν μπορώ να τ΄αγνοήσω πλέον...
Άσε που και να μπορούσα δεν μ΄αφήνει ο άντρας μου!Καθημερινά από την πρώτη μέρα να με ρωτάει αυτός και σε κάθε αρνητική μου απάντηση να βλέπω την χαρά στα μάτια του,σαν μικρό παιδί!
Βλέπεις, ρολόϊ πάντα εγώ στην περίοδο μου,τόσες μέρες καθυστέρηση δεν δικαιολογείτο....
Από την άλλη, για να είμαστε και ειλικρινείς,ήταν κάτι που το περιμέναμε με λαχτάρα αφού μάλιστα είχαν προηγηθεί τρείς σπερματεγγχύσεις,οι δυο αποτυχημένες!
Ομως όταν προσπαθείς 6 χρόνια χωρίς αποτέλεσμα και μετά από αποβολή ε προσπαθείς να είσαι συγκρατημένος!
Μετά από 2 θετικά τέστ εγκυμοσύνης και 2 καλές χοριακές μπόρεσα να κοιτάξω τον άντρα μου στα μάτια και να του χαμογελάσω!
Όχι πως εδώ τελειώνουν όλα,ίσα-ίσα τώρα αρχίζουν!Όταν η μητέρα έχει βεβαρημένο ιστορικό υγείας όπως είναι η Επιληψία σίγουρα δεν μπορείς να είσαι χαλαρός και ειδικά τους 4 πρώτους μήνες.Επίσης ένα παραπάνω όταν είσαι και άνω των 35 όπως εγώ(έχω κλείσει τα 36)και έχεις να κάνεις και κάποιες έξτρα εξετάσεις όπως η αμνιοκέντηση(για σύνδρομο Down) στον τέταρτο μήνα.
Προς το παρόν διανύω τον τρίτο μήνα και εύχομαι να πάνε όλα καλά μέχρι τέλους!Επίσης θέλω επειγόντως διακοπές!

Τα δάση καίγονται,οι κυβερνήσεις οχι...

Πρίν

Πάει κι η Πάρνηθα,πάει το δάσος,πάει ο πνεύμονας της Αττικής!Τον κάψανε κι αυτόν.Όπως και τόσα άλλα βεβαίως,βεβαίως!
Η Αθήνα ασχημότερη πλέον κατά πολύ!
Και δεν έχει κανείς τα μούτρα και τα κότσια να βγεί και να παραδεχτεί τις ευθύνες του.Ο ένας τα ρίχνει στον άλλο...Μα δεν είναι για γέλια,δεν είναι για φτύσιμο και για ροχάλες χοντρές?
Βγαίνουνε και λένε για αναδάσωση,καλά τα λές εσύ Κύριε Πρόεδρε,καλή κι η αναδάσωση εμείς όμως μέχρι να ξαναφυτρώσουν τα έρμα τα δεντράκια τι κάνουμε?Τι αναπνέουμε?Σκέτο καυσαέριο?Συνηθισμένοι να το αναπνέουμε αλλά με μια δόση οξυγόνου μαζί!Τώρα τι?Μόνο δηλητήριο πια στα πνευμόνια μας θα φτάνει?Και η ανάσα που μας δίνει ζωή...
Και τι,μήπως θα πρέπει να είμαστε και ευχαριστημένοι και να λέμε και ευχαριστώ που δεν έφτασε η φωτιά μέχρι και τα δικά μας τα σπίτια?
Και έχεις τον κάθε Κύριο Πρόεδρο να βγαίνει στα κανάλια και να ζητάει ένα ξερό συγγνώμη από τον δύστυχο το λαό και απ΄όσους επλήγησαν.
Σας βαρεθήκαμε πια Κύριε Προεδρούκο μας, σας μπουχτήσαμε! Μέχρι που μας κάψατε!
Η ίδια πιπίλα κάθε φορά από την εκάστοτε κυβέρνηση
Το Φθινόπωρο θα πνιγούμε από τις πλημμύρες.Πάλι τα ίδια θα ακούμε...
Α να χαθείτε,αει να χαθείτε!!!

Να ζείς ή να μη ζείς?

Η Αμαλία έφυγε,την έκανε και ηρέμησε!Εμείς που μένουμε να φοβόμαστε!
Λυπήθηκα πολύ γι΄αυτό,ήταν και νέα κοπέλα και υπέφερε όλη της την ζωή...!
Νοσώ από τα 4.Την Επιληψία την έχω ζήσει στο πετσί μου!
Την ξέρω και με ξέρει πολύ καλά!Ανήκει στις ανίατες ασθένειες...
Εγώ στα 36 μου πλέον,32 χρόνια μετά την πρώτη μου κρίση κι ακόμη νοσώ,υποφέρω κι ακόμη τα ίδια.Ίδιοι φόβοι,ίδιες ανησυχίες.
Καθημερινά γύρω μας, φεύγουν ανθρώποι,την κάνουν !Λυπόμαστε,τους κλαίμε,end of story!
Αυτούς που μένουν και που δεν έχουν την τύχη να είναι τελείως υγιείς,ποιός τους σκέφτεται?
Ξέρεις πως είναι να προσπαθείς να βγάλεις την μέρα όσο πιο αξιοπρεπή μπορείς?
Να θέλεις να ζήσεις όλα αυτά τα φυσιολογικά που ζει κάθε υγιείς άνθρωπος κι εσύ να μη μπορείς?
Να θες να ερωτευτείς και να φοβάσαι!
Να έχεις ανάγκη την βοήθεια των άλλων γιατί χωρίς αυτή δεν θα καταφέρεις το αυτονόητο,να ζήσεις!
Να διαφέρεις από τους άλλους χωρίς να το έχεις επιλέξει!
Να νοιώθεις πως πρέπει να απολογείσαι συνέχεια...
Να προσπαθείς συνέχεια για τα πάντα και τίποτα να μην σου έρχεται εύκολα....!
Γενικά να στην δίνει να εξαρτάσαι από τους άλλους.
Να έχεις βαρεθεί πλέον τις απανωτές εξετάσεις κι εκείνους τους γιατρουδάκους που σε χρησιμοποιούν περισσότερο σαν πειραματόζωο.
Να βλέπεις τις φλέβες σου μελανιασμένες από τις απανωτές ενέσεις και να σου ΄ρχεται να βάλεις τα κλάματα από λύπη για τον εαυτό σου.
Να πρέπει να αντιμετωπίσεις μια εξέταση η οποία σου προκαλεί τρόμο και τρέμουλο και μόνο στη σκέψη, αλλά να σκέφτεσαι πως είναι κάτι που δεν μπορείς να αποφύγεις και πρέπει να το κάνεις έτσι κι αλλιώς!
...Και υπάρχουν τόσα πολλά από αυτά που δεν μπορείς να αποφύγεις!
Να ζεις συνέχεια μέσα στην ανασφάλεια του αύριο,μη ξέρωντας τι σου ξημερώνει!
Να αναγκάζεσαι να ωριμάσεις πριν την ώρα σου!

Μήπως λοιπόν ν΄αρχίσουμε να λυπόμαστε περισσότερο και γι αυτούς που μένουν και δεν τους έρχονται όλα τόσο εύκολα?

Από καρδιάς!

Σήμερα γάμος γίνεται σ΄ωραίο περιβόλι,σ΄ωραίο περιβόλι!
Σήμερα αποχωρίζεται η μάνα από την κόρη,η μάνα από την κόρη!

Ήταν ένας πανέμορφος Κρητικός γάμος!Έλαβε μέρος στην μικρή εκκλησίτσα του χωριού,τον Άγιο Ιωάννη.
Κόσμος πολύς μαζεύτηκε στην μικρή αυλή της εκκλησίας θέλωντας όλοι να τιμήσουν το ζευγάρι.Επίσης εκεί είχαν στηθεί όλα τα απαραίτητα για την τελετή ώστε να μην στριμωχθεί ο κόσμος μέσα.
Ο γαμπρός πανέτοιμος, μέσα στο γκρί κοστούμι,μελαψός από φυσικού του,κάνοντας χιούμορ με τους καλεσμένους προσπαθώντας να κρύψει την όποια νευρικότητα!
Α, ρε γαμπρέ!!!
Η νύφη,τι να πεις για την νύφη...Όχι επειδή ειναι ξαδέλφη μου αλλά ήταν πραγματικά υπέροχη!
Πανέμορφη μέσα στο δαντελωτό,ρομαντικού στύλ νυφικό της.Μεγάλα,πράσινα μάτια,λευκή επιδερμίδα...
Επιτέλους και η τελευταία πινελιά είχε πέσει!Η νύφη ήταν πια πανέτοιμη να διανύσει την μικρή απόσταση μέχρι την εκκλησιά συνοδευόμενη εκτός από γονείς,αδελφές,στενούς συγγενείς και από τρείς οργανοπαίχτες!
Έτοιμη για την μεγαλύτερη αλλαγή της ζωής της!
Η Κρητική λύρα άρχισε να παίζει κι έδωσε το σήμα για την αναχώρηση της νύφης.
Μπροστά,μαζί της,οι γονείς και οι δυό αδελφές.Πιο πίσω όλοι οι υπόλοιποι...
Κόσμος είχε βγει στα μπαλκόνια και στις πόρτες ραίνοντας την νύφη με ρύζι και ροδοπέταλα,
ευχές για το ζευγάρι άκουγες από παντού!
Η συγκίνηση διάχυτη στον αέρα!Το ελαφρύ αεράκι μύριζε την Άνοιξη,ο καιρός υπέροχος!Οι κοντηλιές από την Κρητική λύρα έσχιζαν τον ανοιξιάτικο αέρα μεταφέροντας την μουσική τους μέχρι την εκκλησία προετοιμάζοντας το γαμπρό για την έναρξη ενός διαφορετικού ταξιδιού,διαφορετικού απ΄όλα όσα έχει κάνει!
Συνηθισμένος ο γαμπρός στα ταξίδια,δεν τον φοβάμαι!
Η τελετή άρχισε.Η θεία με τον θείο βουρκωμένοι με το ζόρι κρατούσαν τα δάκρυα τους!
Εγώ,για να είμαι ειλικρινης μια από τα ίδια!Ευτυχώς ανέλαβα να μοιράσω τα ρύζια κι έτσι γλύτωσα τις παραπάνω συγκινήσεις!!!
Το γλέντι που ακολούθησε άψογα διοργανωμένο από την θεία μου, η οποία τα είχε δώσει όλα!
Αυτός ο γάμος ήταν ο πιο όμορφος που έχω δει!
Όμορφος αλλά και τυχερός για μένα θέλω να πιστεύω.
Το γιατί ελπίζω ότι θα το μάθετε σύντομα σε κάποιο από τα επόμενα post μου!
Ρηνάκι μου όλες τις ευχές του κόσμου στέλνω από καρδιάς μέσα στην αγκαλιά σου!!!
Σ΄αγαπώ πολύ!

Ας αρχίσουν οι χοροί...

Αυτό το ΠΣΚ ήταν ένα διαρκές τρέξιμο...
Από αρραβώνα σε κρεββάτι και από κρεββάτι(με την καλή έννοια)σε βαφτήσια.
Δύο πολύ κοντινά σε ΄μένα ζευγάρια επισημοποίησαν την σχέση τους με διαφορά μιάς ημέρας!
Χαρές και πανηγύρια μέχρι πρωίας!
Ευχές για την ώρα την καλή που μάλιστα για το ένα ζευγάρι δεν αργεί καθόλου,μόνο τέσσερις μέρες από τώρα!Στην Κρήτη, στο χωριό μας το Σίσσι!
Ευκαιρία για εκδρομούλα αφού μάλιστα έπεται και η αργία του Αγ.Πνεύματος!
Όσον αφορά τα 2 ζευγάρια έλαμπαν από χαρά και στις δυο περιπτώσεις,αν εξαιρέσεις την όποια κούραση τους διακατείχε από το τρέξιμο της προετοιμασίας του γεγονότος.
Ειλικρινείς ευχές,μέσα από την καρδιά μου για μια κοινή μελλοντική πορεία,πάντα μαζί στα καλά και τα άσχημα της ζωής.Όλα αντιμετωπίζονται πιο εύκολα όταν σε στηρίζει και ο σύντροφος σου.
Ήταν ένα ΠΣΚ μέσα στον έρωτα και την χαρά.
Μ΄αρέσει να βλέπω τα ζευγάρια να κοιτιώνται στα μάτια.Να βλέπει ο ένας την αγάπη στα μάτια του άλλου.Γιατί όταν αγαπάς κάποιον γίνεσαι ο καθρέφτης του κι αυτός ο δικός σου...
Όσο για την μικρούλα μας που το όνομα αυτής...Κωνσταντίνα,ένα πανέμορφο μωρό με γαλάζια ματάκια που δεν σταμάτησε να κλαίει σε όλη την διάρκεια του μυστηρίου,δυσκολεύοντας την νονά της που στάθηκε βράχος,άξια στο ρόλο της!
Μια όμορφη τελετή που την ακολούθησαν γλέντια και χοροί τιμώντας την νεοφώτιστη!
Να ΄ναι γερή δυνατή ν΄αντιμετωπίσει τα μελλούμενα της ζωής της με τσαμπουκά!

Δικοί σου οι δαίμονες,δικές μου οι πληγές?

Έχω υπάρξει θύμα ρατσισμού λόγω επιληψίας.
Καθόλου όμορφο συναίσθημα και πολύ περισσότερο την στιγμή που δεν έχεις φταίξει και δεν το έχεις προκαλέσει εσύ αυτό.
Έτσι κάθε είδους ρατσισμός όχι με στενοχωρεί απλώς,θα έλεγα με τρελλαίνει.
Τώρα τελευταία έπεσα θύμα ρατσισμού και για τα κιλά μου.Και όταν λέω για τα κιλά μου δεν εννοώ τα πολλά κιλά μου! Αντιθέτως!
Προσωπικά όσον αφορά εμένα θα έλεγα ότι είμαι κανονική.
Ούτε χοντρή ούτε αδύνατη!Μια κανονική στο σώμα γυναίκα.
Λόγω των φαρμάκων που παίρνω και κάποιας διατροφής που κάνω πρέπει να προσέχω αρκετά.
Τα φάρμακα βλέπεται παχαίνουν.
Παραδέχομαι και έχει τύχει και μπροστά μου να δω να συμβαίνει αυτού του είδους ο ρατσισμός απέναντι στα παχύσαρκα άτομα.
Να όμως που τελικά μερικές φορές συμβαίνει και το αντίθετο.
Υπάρχουν υπέρβαρα άτομα- που λόγω ανασφάλειας?-απέναντι στα άτομα με νορμάλ κιλά προσπαθούν να βρούν κάτι-έστω και χωρίς να το καταλαβαίνουν-που νομίζουν ότι αυτό θα τους μειώσει.
Αλήθεια συνέβη και μου συνέβη σε σημείο ώστε εγώ σχεδόν να νοιώσω ενοχές!
Ενοχές επειδή δεν είμαι χοντρή।Δεν είναι τρελλό?

Άκουσα σχόλιο του στύλ:``Θα είσαι από τις καλύτερες παρουσίες από το λαιμό και κάτω...``
Εδώ σημείώνω ότι δεν είμαι και άσχημη ώστε να μου γίνει ένα τέτοιο σχόλιο.
Η κοπέλα από την οποία έγινε το σχόλιο, υπέρβαρη μεν με ωραίο πρόσωπο δε.
Αν αυτό μπορεί να εξηγήσει κάτι.
Καταλαβαίνω ότι προσπάθησε να με μειώσει λόγω ανασφάλειας από τα πολλά κιλά,θέλοντας να μη δώσει έμφαση σ΄αυτό αλλά στο ωραίο της πρόσωπο.Όμως καλό θα ήταν να σκεφτεί λίγο πριν μου την πέσει τόσο άσχημα...
Έξυπνη είναι,μπορεί να σκεφτεί...
Η συγκεκριμένη ειδικά, γνωρίζει ότι έχω επιληψία και πως για να το αντιμετωπίσω παίρνω φάρμακα χρόνια τώρα....
Όμως για να καταφέρω να διατηρήσω τα κιλά μου στα κανονικά επίπεδα κάνω μεγάλες προσπάθειες
Στερούμαι πολλές αγαπημένες τροφές κι όχι μόνο λόγω κιλών αλλά κι επειδή δεν κάνει να τις φάω λόγω επιληψίας.
Δεν θα ήθελα να είμαι στη θέση της, όμως σίγουρα δεν θα ήθελε κι αυτή να είναι στην δική μου.
Ας σκεφτεί λοιπόν όλα αυτά και με το χέρι στην καρδιά ας σκεφτεί το τι προσπάθειες κάνει αυτή στη ζωή της ώστε να χάσει τα κιλά που γνωρίζω πως την ταλαιπωρούν τόσο πολύ!
Δεν φταίω εγώ αν εσύ είσαι τόσο αδύναμη στο χαραχτήρα!
Όλοι με κάτι έχουμε να παλέψουμε σ΄αυτή τη ζωή.
Προσπάθησε κι εσύ να παλέψεις και να νικήσεις τους δικούς σου αγώνες,δαίμονες ή όπως αλλιώς θέλεις πες το.
Χωρίς σχόλια κακόβουλα που δεν αξίζω...
Άσε κι εμένα να παλεύω με τους δικούς μου...
Γιατί πρέπει να με ταλαιπωρουν και οι δικοί σου?
Σημαντικά μεν δικά μου δε...
Τα σημαντικά είναι όλα αυτά που σε απασχολούν τόσο πολύ ώστε να μην σε νοιάξει ποιους πληγώνεις δίπλα σου?

ΙΚΑ...Μπουρδέλο Α΄ Κατηγορίας!

Θα ήθελα να διηγηθώ μια απο τις πολλές εμπειρίες μου από αυτό το μπουρδέλλο που στην Ελλάδα θέλει να λέγεται ΙΚΑ.

13.00 το μεσημέρι φτάνω σ΄αυτό το Ίδρυμα-που μόνο κοινωνικών ασφαλίσεων δεν είναι-με την μητέρα μου μαζί,για να γράψω τα φάρμακα μου.Φάρμακα που χρειάζομαι απόλυτα αφού μ΄αυτά ελέγχονται ως ένα βαθμό οι κρίσεις μου.

Ο διάδρομος γεμάτος κόσμο σαν κι εμένα που περιμένει, γιατί η γιατρός δεν έχει έρθει ακόμα.

16.00 και ακόμα περιμένουμε....Μέχρι που εμφανίζεται η αδελφή μου ανήσυχη για τις πολλές ώρες που λείπουμε.

Ο κόσμος έχει αρχίσει εδώ και ώρα να εκνευρίζεται, να κουράζεται από την αναμονή...

Κατά τις 16.45 κάνει την εμφάνιση της η κυρία γιατρός «κουνάμενη συνάμενη.»
Και μας πετάει βεβαίως την ατάκα την απαγορευμένη.``Δεν θα προλάβω να σας δω όλους``. ``Να πάω και στο σπίτι μου κάποια στιγμή``.!

Δηλαδή εμάς μας είχε για μαλάκες – προφανώς – που καθόμασταν και περιμέναμε όλο το μεσημέρι.
Για να μην τα πολυλογώ,άλλοι φύγανε άλλοι μείνανε.Εγώ έμεινα.Ε,δεν περίμενα τόσες ώρες για το τίποτα!
Αποτέλεσμα?Όταν έφτασε η σειρά μου, να μην θέλει να μας δει τους υπόλοιπους με τίποτα।Παραπονεθήκαμε εμείς.Άρχισε να φωνάζει αυτή- σαν υστερική – πιστέψτε με
Αν δε το ΄χα ζήσει δεν θα το πίστευα!Ούτε το ότι φώναζε σαν υστερική ούτε την επόμενη αντίδρασή της!

Με τραβάει μέσα στο γραφείο όλο νεύρα, κλείνει την πόρτα και κλειδώνει!Περιττό να αναφέρω ότι μετά από αυτή την κίνηση η μητέρα μου και η αδελφή μου άρχισαν να χτυπάνε την πόρτα φοβισμένες για την σωματική μου ακεραιότητα!
Εγώ να προσπαθώ να παραμείνω ψύχραιμη σε όλο αυτό, προσπαθώντας να την πάρω με το καλό.Όσο εγώ της έλεγα ότι είναι γιατρός και μια τετοια συμπεριφορά δεν της αρμόζει τόσο αυτή εξαγριωνότανε, πετάγοντας μάλιστα μέσα στα νευρα της το τηλέφωνο κάτω στο πάτωμα!!
Και για ποιό λόγο όλα αυτά?Εγώ μόνο τα φάρμακά μου ήθελα να μου γράψει.Δεν της ζήτησα και τίποτα που δεν ήταν στην αρμοδιότητα της!
Εν αντιθέσι, μπροστά μου είχα μια λέαινα, και μάλιστα μια ψυχικά άρρωστη λέαινα!!
Υποτίθεται ότι εγώ ήμουν η ασθενής μέσα στο δωμάτιο αλλά εκείνη φαινόταν πολύ πιο χάλια από εμένα.Αν δεν ήμουν τόσο φοβισμένη η ίδια μπορεί και να την λυπόμουν!!
Φοβήθηκα ότι θα με χτυπούσε...Ευτυχώς την γλύτωσα με όλα όσα περιέγραψα παραπάνω και κάτι ψιλά ακόμα...
Επειδή κατάλαβε ότι δεν θα έφευγα διαφορετικά,έγραψε επιτέλους τα ρημαδοφάρμακα, αλλά προκειμένου να περάσει και το δικό της, με υποσημείωση μέσα στο βιβλιάριο με χαραχτήρισε σαν επικίνδυνο άτομο που χρειάζεται προσοχή!!Τώρα, για το ποιος χρειάζεται προσοχή θα αφήσω εσάς να το κρίνετε για να μην περιαυτολογώ κιόλας....!
Πείτε μου όμως, τι θα γινόταν αν ήμουν ένα πιο βαρύ περιστατικό και όντας κουρασμένη από τις τόσες ώρες αναμονής, έπαιρνα τις ανάποδες μου και τις ορμούσα κι εγώ και της μαύριζα κανένα μάτι?Τότε θα λέγαν όλοι:`` η τρελλή που έδειρε την γιατρό``Κι ας είχα όλα τα δίκια του κόσμου.
Επίσης την ώρα που μου ξεκλείδωνε την πόρτα μου λεει το εξής φοβερό:``Να ΄σαι σίγουρη ότι όλο και κάπου θα σε πετύχω,και τότε θα τα πούμε!``Και εκφοβισμός από την `` γιατρό`` – ο θεός να την κάνει -.Μια ακόμη μικρή γεύση από το τι είδους «γιατρούς κελεπούρια» βάζει το ΙΚΑ να παίζουν με τις ζωές μας!

Φεύγοντας, μη νομίσετε ότι το ξέχασα όλο αυτό!Και στην αστυνομία πήγα,και αναφορά στον διευθύντή του συγκεκριμένου ΙΚΑ έκανα! Τι απέγινε? Τίποτα, ένα μεγάλο μηδενικό!

Ίσως αν είχα φωνάξει τα κανάλια, όπως με προέτρεπαν όσοι ήταν μπροστά στο συμβάν, κάτι να είχε βγεί. Ίσως ο αξιότιμος κύριος διευθυντης να μην είχε βάλει στην άκρη του γραφείου του την αναφορά που του έστειλα, διαβεβαιώνοντας με ότι θα επιληφθεί του θέματος. Ίσως τότε όμως και το Ι ΚΑ που διευθύνει να μην ήταν τόσο μπουρδέλλο όσο και τα περισσότερα στην Ελλάδα και να έκανε την διαφορά! Ίσως ο κοσμάκης να μην περίμενε τόσες ώρες στην ουρά – με ιώβια υπομονή θέλω να πω, γιατί δεν μπορεί να κάνει κι αλλιώς- και η μάνα που έχει έρθει να γράψει εξετάσεις για το κατάκοιτο παιδί της, γιατί αυτό είναι ανήμπορο, και κάθε μάνα, κάθε πολίτης, να έφευγε με μια αίσθηση ασφάλειας υπαρκτή. Μια ασφάλεια που θα την αισθάνεσαι και δεν θα φοβάσαι να ζητήσεις ακόμη και τα αυτονόητα! Δεν θα φοβάσαι να ζητήσεις αυτά που έτσι κι αλλιώς σου ανήκουν. Στα παραμύθια βέβαια όλα γίνονται, στον πραγματικό κόσμο όχι...

Επεράσαμε όμορφα....?

Ήμουν κι εγώ μια από αυτούς που αποφάσισαν να πάνε στο πάρτυ του Σαββάτου.Μια από την ``γιάφκα``κι εγώ!Ευτυχώς!
Το πάρτυ, αδιάφορο θα το πώ! Δεν τ΄αφήσαμε όμως να μας πάρει από κάτω. Ευτυχώς είμαστε όμορφη παρέα.Την κάναμε νωρίς γι΄αλλού.
Μιλήσαμε,γελάσαμε,περάσαμε πολύ καλύτερα μόνοι μας έστω και χωρίς τον ήχο της μουσικής.
Ελπίζω να το επαναλάβουμε σύντομα!Βέβαια ο ένας της παρέας μας εγκαταλείπει για να κάνει την θητεία του. Αύριο κιόλας!
Να του ευχηθώ κι από εδώ, να περάσει όσο γίνεται καλύτερα και να μην τον χάσουμε!
Όσο για το περιβόητο πάρτυ,ίσως την επόμενη φορά το σκεφτούμε να πάμε με κάποιον άλλο διοργανωτή να έχει αναλάβει...

Λόγια Σταράτα!

Με αφορμή το τελευταίο post της φίλης μου Νέμερτις της 28ης Απριλίου θα ήθελα να δώσω μια απάντηση και από εδώ.
Είναι σίγουρο ότι με το ζόρι φίλος δεν γίνεσαι.Και για να είσαι φίλος καλός, πρέπει να έχεις κάνει τον κόπο να μάθεις τον άλλο, να ενδιαφερθείς γι΄αυτόν, να τον έχεις έννοια,να τον ακούς...
Εχω βαρεθεί να απογοητεύομαι από ανθρώπους που το παίζουν φίλοι, από ανθρώπους που θα με ρωτήσουν τι κάνω από υποχρέωση και μόνο, και που τις περισσότερες φορές δεν ακούν καν την απάντηση!
Μερικές φορές γίνομαι σκληρή με κάποιους και παρεξηγούμαι αλλά την υποκρισία δεν την αντέχω.
Μικρή μου Νέμερτις μη μασάς, στο κάτω κάτω τα προβλήματα μας κάνουν πιο δυνατούς.Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν χρειαζόμαστε φίλους γύρω μας.Όλοι έχουμε ανάγκη από φίλους.
Είμαι Επιληπτική σαν την Νέμερτης,από τα τέσσερα μου!Από τα τέσσερα παίρνω φάρμακα και συνεχίζω. Από τα τέσσερα έπρεπε να μάθω να ζώ μ΄αυτά!Και όχι δεν είναι το ίδιο, και ναι αλλάζουν πολλά. Προλαβαίνω αυτούς που έστω και καλοπροαίρετα θα πουν ότι δεν έχουμε τίποτα και ζούμε μια ζωή όπως όλοι οι άλλοι.
Στερούμαστε αρκετά.Τώρα αν όλο αυτό δεν θέλει δύναμη, δεν ξέρω τι άλλο...
Γι΄αυτο σου λέω, μη μου το παίζεις εμένα,δεν μπορείς να φανταστείς πόσο γελοίος φαίνεσαι,στα μάτια τα δικά μου, τουλάχιστον.!
Υπεροπτική? Ίσως. Όμως η ίδια η ζωή μας κάνει ότι είμαστε...Έχω κι εγώ τους λόγους μου και συγχωρήστε με αν ακούγομαι απροσποίητα σκληρή!

Stand Comedy

Μεσημέρι φθινωπόρου, χαλαρή, σε μια πολυθρόνα του σπιτιού μου, παραδομένη στην αγκαλιά του Μορφέα. Ξαφνικά την ησυχία σπάει ένα κουδούνισμα τηλεφώνου.

Μισοζαλισμένη από τον ύπνο ακόμα,απαντώ.

Ηταν η θεία μου, από Κρήτη.

Κλείνω και τηλεφωνώ στην αδελφή μου. Χάσαμε τον παππού μας. Ηρέμησε ο καημένος,πάλευε με τον καρκίνο καιρό τώρα. Καρκίνος στον πνεύμονα με μετάσταση στα κόκκαλα. Δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πόσο επίπονο ήταν αυτό.Γι΄αυτό λέω, ηρέμησε....Ενενήντα Μαίων ο παππούς, είχε κάνει τον κύκλο του.Με παιδιά,εγγόνια και δισέγγονα...

Ραντεβού με την αδελφή μου στο Ελ.Βενιζέλος.Προορισμός, η Κρήτη, το χωριό μας, το μέρος όπου μέχρι και τώρα, περνάμε όλα τα Καλοκαίρια μας, καλά και άσχημα!

Στην διάρκεια της πτήσης σκέφτομαι τους γονείς μου.Κυρίως την μητέρα μου.Ήταν ο πατέρας της.Θα ξεκουραστεί κάπως κι αυτή τώρα.Το να φροντίζεις έναν γέρο ανθρωπο που είναι συνέχεια ξαπλωμένος στο κρεββάτι είναι φοβερά δύσκολο.Αυτή, μαζί με τις δυο αδελφές της.

Σκέφτομαι πως θα έχει μαζευτεί σχεδόν όλο το σόι.Είμαστε και πολλοί.Καρπερός βλέπεις ο παππού Μανώλης!Έξι παιδιά και δεκατρία εγγόνια.

Τα συναισθήματα που κυριαρχούν - και για τις δυο- κυρίως ειναι η θλίψη των αναμνήσεων, που χάνονται μαζί με τον παππού.

Το σπίτι γεμάτο συγγενείς, φίλους και συγχωριανούς που έχουν έρθει για τα συλληπητήρια.Κόσμος μέσα κι έξω από το σπίτι.Βλέπεις ο παππούς υπήρξε επί σειρά ετών πάρεδρος του χωριού, και αγαπητός θα ήθελα να πιστεύω.

Αισθανόμαστε όλα τα βλέμματα πάνω μας, κάτι που συμβαίνει πάντα στα χωριά, ακόμη και σε τέτοιες περιπτώσεις. Το κουτσομπολιό ποτέ δεν πεθαίνει.Αθάνατο...!

Το περιμέναμε,είναι κάτι που ξέρεις ότι θα συμβεί και δεν μπορεις να τ΄αποφυγεις,όσο κι αν σ΄εκνευρίζει.

Μετά από καμιά ώρα, φτιάχνοντας καφέδες και σερβίροντας πορτοκαλάδες και μπράντυ, μαζί με την αδελφή μου και την πανικόβλητη ξαδέλφη μου, που βρίσκόταν ήδη εκεί,είπαμε να κάνουμε ένα break, βγαίνοντας για λίγο έξω στον καθαρό αέρα.

Βλέπω από μακρυά την θεία Ευτέρπη ν΄ανηφορίζει προς το σπίτι.Αγνώριστη σχεδόν, ακόμη και από μακρυά.Πρησμένο πρόσωπο,πρησμένα χείλια,μαυρισμένα μάτια και δυό χέρια, που αντι να είναι τεντωμένα προς τα κάτω, όπως είναι το φυσικό,σπασμένα από τους αγκώνες και κάτω, μαζί και τα δάκτυλα, εκτός τον δείχτη.Χέρια λυγισμένα εξαιτίας του γύψου και ο δείκτης να διακρίνεται τεντωμένος προς τα πάνω.

Γυρίζοντας προς την ξαδέλφη, θέλοντας να βεβαιωθώ γι αυτό που βλέπω και δεν είναι από την ένταση της μέρας, είδα μέσα στα μάτια της αυτό το παιχνιδιάρικο,ψιλούπουλο και συγχρόνως ψευτοαγαθιάρικο βλέμμα που παίρνει όταν ξέρει ακριβώς πια θα είναι η αντιδρασή μας σε κάτι που έχει συμβεί και δεν γνωρίζουμε.Βεβαιώθηκα, περιττό να πω.

Αυτό το βλέμμα, που ξέρω να το διακρίνω από μικρά κοριτσάκια που είμασταν!

Η θεία 1.55 περίπου στο ύψος, είχε πέσει από το μπαλκονάκι του σπιτιού της, κατευθείαν στο κήπο, ενώ τίναζε. Μου το είχε αναφέρει βέβαια η μητέρα στο τηλέφωνο, αλλά τέτοιο θέαμα, δεν το περίμενα.!!!

Ω, φιλεύσπλαχνε Θεέ!! Γιατί σε μένα κι αυτό?Ατιμούλη, τι άλλα παιχνίδια θα συνεχίσεις να μου παίζεις τριγύρω, πάνω σε τούτον το μάταιο κόσμο? Και σε τέτοιες ώρες?

Στο παρά πέντε πρόλαβα να τραβήξω τις άλλες δύο έτσι ώστε να μην μας πάρει πρέφα,τουλάχιστον εκείνη, ξεσπώντας συγχρόνως σε ασυγκράτητα γέλια, όλες μαζί.!!!

Μόνο η εξαδέλφη ήταν λίγο πιο συγκρατημένη γιατί την είχε ξαναδεί.Παρόλαυτά δεν μπόρεσε να συγκρατηθεί ούτε εκείνη.Είναι και η ``αδύναμία`` που της έχει....!

Θεία Ευτέρπη εστί ιδιότροπη γεροντοκόρη,υποκρίτρια,συμφεροντολόγα και κουτσομπόλα.

Οι περισσότεροι από τους συγγενείς την αποφεύγουν για όλα αυτά και γι άλλα τόσα.

Η κηδεία και ο θρήνος για τον παππού κόντεψε να μετατραπεί σε stand comedy.

Είδαμε και πάθαμε να σταματήσουμε τα γέλια,κι ευτυχώς που η μέρα είχε πάρει να νυχτώνει, και δεν καλοφαινόμασταν εκεί που είχαμε κρυφτεί στην πίσω μεριά του σπίτιού.

Επρεπε κάποια στιγμή, να ξαναμπούμε μέσα, μαζί με τους υπόλοιπους,μαζί με την θεία Ευτέρπη...

Συγχώρα μας Θεέ μου!Ήμαρτον...Δεν το θέλαμε κι εμείς...

Μπαίνοντας μέσα είχαμε ν΄αντιμετωπίσουμε τα υποτιμητικά βλέμματα της γιαγιάς,της μητέρας και της θείας Πελαγίας- μαμά εξαδέλφης,αδελφή μαμας-,είχαμε αργήσει να επιστρέψουμε...

Έτσι με την ουρά στα σκέλια και αποφεύγοντας –χωρίς μεγάλη επιτυχία-την Θεία Ευτέρπη, συνεχίσαμε να φτιάχνουμε καφέδες και να σερβίρουμε όλη νύχτα.

Την επόμενη μέρα έγινε η κηδεία και το απογευματάκι πήραμε το δρόμο του γυρισμού.

Ξεκαρδισμένες στα γέλια κάθε φορά που φέρναμε την θεία Ευτέρπη στο μυαλό μας.

Δεν υπήρχε περίπτωση κάποιος που μας κοίταζε να πίστευε ότι γυρίζαμε από κηδεία!!

Στο Ελ.Βενιζέλος είχε ερθει να μας πάρει ο Γιώργος.Μας έβλεπε να χασκογελάμε σε όλη την διαδρομή, χωρίς να καταλαβαίνει, και σιγουρα δεν ήταν η αντίδραση που περίμενε.

Ίσως είναι ντροπή να πω ότι σε τόσο ευχάριστη κηδεία πρώτη φορά πήγα.

Να ΄σαι καλα θεία Ευτέρπη.!

Μακαρία σου η μνήμη παππού! Καλό ταξίδι!

ΦΙΛΙΑ, ΛΕΞΗ ΔΥΝΑΤΗ

`` Θα κοιτάζεις τη νύχτα τ΄αστέρια.Είναι πολύ μικρό το δικό μου

για να σου δείξω που ακριβώς βρίσκεται.

Τ΄αστέρι μου θα ΄ναι για σένα κάποιο απ΄όλα.

Έτσι θα κοιτάζεις μ΄ευχαρίστηση όλα τ΄αστέρια.Ολα θα ΄ναι φίλοι σου...``.

Δεχτήκαμε μια επίσκεψη χτές από μια φίλη στο σπίτι για καφέ.

Σε ανύποπτο χρόνο κι ενώ είχαμε μείνει οι δυό μας πια, γυρίζει και μου λεει: « Παρεξηγήθηκα με την Μαρία».Η Μαρία είναι η κολλητή της.

Γιατί? Πως είναι δυνατό? Κολλητές τόσα χρόνια....

Προσωπικά πιστεύω πως ουσιαστική παρεξήγηση δεν υφίσταται μεταξύ ατόμων που αγαπιούνται πραγματικά. Κι αν υπάρξει καλο είναι να λύνεται όσο πιο γρήγορα γίνεται και να μην μένει να αιωρείται στον αέρα. Αν δεν συζητηθεί, να λυθεί, θα βρίσκεται πάντα εκεί, σαν ιός. Καλό είναι να καθαρίζει το τοπίο γρήγορα.

Αποψη μου φυσικά αλλά πιστεύω ότι όταν ενδιαφέρομαι για κάποιον προσπαθώ να τον καταλάβω μέσα από συζήτηση.Τουλάχιστον σε τέτοιου είδους σχέσεις – που κρατάνε χρόνια – ας βάζουμε τον εγωισμό στην άκρη.

Φιλία λέξη ιερή γράφαμε μικροί στα λευκώματά μας.! Συχνά το ξεχνάμε...

Αναρωτιόμαστε ποτέ πόσο εντάξει είμαστε εμείς απέναντι στους φίλους μας? Και φυσικά βάζω και τον εαυτό μου μέσα.

Οι φίλοι είναι επιλογή, δεν σε πιέζει κανένας να τους κρατήσεις.Τους δέχεσαι με τα προτερήματα και τα ελαττώματα τους. Κανείς τέλειος. Τους αγαπάμε γι αυτό ακριβώς που είναι.

Εδώ ταιριάζει γάντι μια σκηνή από μια πολύ γνωστή Ελληνική ταινία με τον Φωτόπουλο. Μιλάω για την ταινία « Λατέρνα Φτώχεια και Γαρύφαλλο».Είναι άρρωστος λοιπόν ο κολλητός του και ρωτάει τον γιατρό πως πάει. Ο γιατρός του απαντάει:«Είστε συγγενής?» «Οχι, κάτι παραπάνω» απαντάει ο Φωτόπουλος, «Τότε αδελφός?» ξαναρωτάει ο γιατρός. Και ο Φωτόπουλος απαντάει:«Παραπάνω,ΦΙΛΟΣ».

Οι παρεξηγήσεις δεν έχουν τη δύναμη να διαλύσουν πραγματικές φιλίες.Αυτοί θα είναι πάντα εκεί, να περιμένουν ένα χαμόγελο μας, μια αγκαλιά μας.

Οι παρεξηγήσεις έχουν δύναμη μόνο όταν έχουν να κάνουν με ΛΥΚΟΦΙΛΙΕΣ, είναι εύκολο να καταρρεύσουν σαν χάρτινος πύργος....

Εχω πολύ λίγους καλούς φίλους.Τους αγαπώ όμως ειλικρινά, τον καθένα γι αυτό που είναι όπως είναι.

Αυό ακριβώς που περιμένω κι εγώ από εκείνους, να μ΄αγαπάνε έτσι όπως είμαι, χωρίς να θέλουν να μ΄αλλάξουν. Να με κάνουν κάτι διαφορετικό από αυτό που πραγματικά είμαι. Τους αγαπώ για την πίστη, το ενδιαφέρον, την συμπαράσταση, το γέλιο που μου προσφέρουν και με κάνουν να ξεφεύγω από τα προβλήματα.....

Εκείνο που μένει άφθαρτο και αιώνιο στον κόσμο

Και κάνει υποφερτή κι ευτυχισμένη τη ζωή,είναι η φιλία.

Η φιλία είναι φυσική ανάγκη κι αρετή στους μικρούς και στους μεγάλους

Και δεν πρέπει ν΄αφανίζεται μέσα στα ψυχρά συμφέροντα...

Από το βιβλίο

``Ο Μικρός Πρίγκιπας``

ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ....

Μετά από αρκετές μέρες απουσίας, να ’μαι πάλι!
Αιτία το ``τέρας`` που ξαναξύπνησε! Ετσι αποκαλώ τις κρίσεις μου!
Τώρα πια συμβαίνει περίπου 2 φορές το μήνα αλλά κρατάει για 4-5 μέρες.
Μόνο που αυτή τη φορά κράτησε λίγο παραπάνω...
Οσο διάστημα κρατάνε,δεν έχω όρεξη για τίποτα,δεν θέλω να βγαίνω έξω, δεν θέλω να μιλάω σε κανένα. Προτιμώ την μοναξιά και την ασφάλεια του σπιτιού μου εκείνες τις μέρες. Νοιώθω ένα βάρος στο στήθος σαν κακό προαίσθημα. Τουλάχιστον, ξέρω πια πόσο περίπου θα κρατήσει, οπότε κάνω υπομονή μέχρι να περάσει. Και περνάει....
Ξέρω,καταλαβαίνω πως δεν είμαι η μοναδική που νοιώθω όλα αυτά. Υπάρχει τόσος κόσμος που ζει τον δικό του Γολγοθά. Και γι αυτό μπορούμε να καταλάβουμε καλύτερα
Ο ένας τον άλλο και όλα όσα γράφονται εδώ.Γι αυτόν ακριβώς τον λόγο.
Σε όλα αυτά υπάρχει ένας ανθρωπος που μου συμπαραστέκεται και είναι πάντα εκεί, όποτε τον χρειάζομαι. Δεν είναι άλλος βέβαια από τον άντρα μου, που τα τελευταία 7,5 χρόνια που διαρκεί ο γάμος μας είναι πάντα δίπλα μου.Είναι ο άνθρωπος που με έχει στηρίξει όλο αυτό το διάστημα, μου κρατάει το χέρι, παίρνω δύναμη ώστε να καταφέρω να αντιμετωπίσω τις κρίσεις μου. Υπέροχος σύζυγος, υπέροχος άνθρωπος.! Είμαι από τις τυχερές. Δεν θα πώ πολλά Δεν θα ήθελα να διακινδυνέψω ν΄ακουστούν ψεύτικα ή υπερβολικά. Αυτοί που τον γνωρίζουν άλλοστε, ξέρουν ότι δεν υπερβάλλω, και πόσο τυχεροί είναι εκείνοι που τον έχουν φίλο τους.
Υπάρχουν στιγμές που πιστεύω ότι ο Θεός μου έστειλε αυτόν τον άνθρωπο στο δρόμο μου ώστε να με ανταμοίψει για όλη την δυστυχία που έχω ζήσει και ζώ ακόμη με την Επιληψία. Μεγάλη κουβέντα αλλά πολλές φορές ειναι εκείνος η δύναμη μου!
Έχει την μαγική ικανότητα, μόνο με την παρουσία του να μετατρέπει την απελπισία μου σε Ελπίδα!
Τον αγαπώ πολύ, έτσι απλά. Με δέχτηκε και με αγάπησε γι ΄αυτό που είμαι, όπως είμαι. Με επέλεξε, δεν του τυχα αν καταλαβαίνετε τι θέλω να πω. Τον ευχαριστώ λοιπόν γι ’αυτό!
Μεγάλη υπόθεση η αληθινή αγάπη, σε όλες της τις μορφές!

ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ

Και μετά από αυτή την διαφορετική, ας πούμε, νότα των Μαντινάδων,είναι κάτι άλλο που θέλω να μοιραστώ, εδώ, μαζί σας.
Tώρα θα ήθελα να πώ δυό λογάκια και γι΄αυτούς τους μικρόψυχους, αφελείς «έξυπνους» που μπορεί να έχουν τύχει και στον δικό σας δρόμο.
Και εννοώ εκείνους που είτε από μικροψυχία, είτε από κακία μεγάλη, είτε είς τ΄όνομα της αγάπης τους για κάποιο άλλο άτομο, θα έχουν το θράσος – να το πω – να σας κοιτάξουν στα μάτια και να σας αποκαλέσουν ψεύτες και εκμεταλλευτές.
Εκμεταλλευτές της ίδιας σας της ασθένειας!Ακουσον, Άκουσον.....!
Κάτι τέτοιους το λιγώτερο που μπορώ να τους αποκαλέσω είναι μικρόψυχους ή ηλίθιους.
Πρόκειται μάλιστα και για ανθρώπους που αποκαλούν τους εαυτούς τους Χριστιανούς!
Με την δική μου την νοημοσύνη καταλαβαίνω ότι πρόκειται σίγουρα για ανθρώπους που δεν έχουν γνωρίσει μεγάλο πόνο στη ζωή τους ή έστω δεν χρειάστηκε να αντιμετωπίσουν ποτέ τις μεγάλες αναποδιές που επιφυλλάσει η ζωή.
Δεν ξέρουν προφανώς πως είναι να ζεις στη σκιά μιας κρίσης.Δεν καταλαβαίνουν καν την αγωνία μας για το μέλλον.Αγωνία όχι μόνο για το αν θα καταφέρεις την κάθε μέρα να ανταπεξέλθεις στη δουλειά σου...... Αγωνία για τον έρωτα έπισης! Θα ερωτευτώ? Κι αν ναι, όταν συμβεί, θα υπάρχει ανταπόκριση ακόμη κι όταν ο ενδιαφερόμενος μάθει ότι πάσχω από Επιληψία? Κι αν όλα πάνε καλά και, έρθει ή ώρα να δημιουργήσω οικογένεια….
Άλλη Αγωνία για το παιδί, θα ΄ναι καλά, θα ΄ναι υγιές?
Είναι τόσα πολλά, και σίγουρα αυτοί οι ανθρωποι δεν μπορούν να νοιώσουν ή να καταλάβουν στο παραμικρό, προφανώς!
Που να καταλάβουν ότι εμείς, ακόμη και τις καθαρές και καλές – από κρίσεις – μέρες, όλα αυτά τα ερωτηματικά δεν μπορούμε να τ΄αποφύγουμε.
Που να καταλάβετε κύριε άγνωστε, εσείς που εκτοξεύεται με «ελαφράν τη καρδίαν», μια τόσο βαριά κατηγορία,ότι όχι απλώς δεν περνά μια τέτοια σκέψη από το μυαλό μας, αλλά και αν συνέβαινε, το μυαλό μας ειναι τόσο γεμάτο με πολυ πιο σοβαρά θέματα που
Δεν θα υπήρχε η διάθεση.
Απορώ πως είναι δυνατό να μην γίνονται κατανοητά αυτά από μόνα τους, έστω κι αν πρόκειται για τον πιο ηλίθιο των ηλιθίων!
Ο κόσμος δυστηχώς, δεν είναι όλος με λουλούδια σπαρμένος.!!
Παρόλαυτά αγαπητοί μου φίλοι και συνοδοιπόροι, κάτι τέτοιους τύπους προσπαθούμε και τους αγνοούμε.!Δεν αξίζουν την παραπάνω προσοχή μας, έτσι κι αλλιώς!
Είναι άνθρωποι που δεν σας γνωρίζουν πραγματικά και ούτε έχουν κάνει τον κόπο να προσπαθήσουν να σας γνωρίσουν καλύτερα και πάνω απ΄όλα να σας γνωρίσουν πραγματικά!
Έκατσα και τα έγραψα όλα αυτά γιατί όπως σίγουρα καταλάβατε, το έχω βιώσει.
Δεν το ελπίζω, αλλά είμαι σχεδόν σίγουρη ότι σε κάποιους από σας θα έχει τύχει σίγουρα κάποιο παρόμοιο περιστατικό.
Έτσι τι καλύτερο από το να το μοιραστώ μαζί σας!Γιατί εδώ μιλάμε και τα λέμε όλα!!!

Απο τον Μίνωα στο Καζαντζάκη

Το μεγαλύτερο νησί της Ελλάδας και το πέμπτο της Μεσογείου.
Αποτελείται από τους νομούς: Χανίων, Ρεθύμνου, Ηρακλείου και Λασιθίου.
Πέντε χιλιάδες χρόνια ιστορικής πορείας, λαμπροί πολιτισμοί, αλλά και πολυάριθμοι κατακτητές άφησαν την σφραγίδα τους στο νησί, προσδίδοντας του την ιδιαίτερη φυσιογνωμία του.
Την μοναδικότητα της Κρήτης δημιουργούν επίσης οι έντονες αντιθέσεις του τοπίου και της γεωμορφολογίας της.
Η Κρήτη με το επιβλητικό της τοπίο συνδέθηκε από τους αρχαιότατους χρόνους με μια σειρά μύθων,
πολλοί από τους οποίους ανάγονται στο Μινωικό παρελθόν της.
Εδώ γεννήθηκε ο πρώτος των θεών, ο Δίας.
Λαμπρές μορφές της πολιτικής και πνευματικής ιστορίας μας κατάγονται από την Κρήτη: ο Βιτσέντζος Κορνάρος, ο Δομίνικος Θεοτοκόπουλος, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο Νίκος Καζαντζάκης και πλήθος άλλων.

ΚΡΗΤΙΚΕΣ ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ

Φονιά του ονείρου θα σε πώ
πάλι μπερμπάντι ήλιε
που βγήκες και με ξύπνησες
την ώρα που μου μίλιε

Πρόβαλλε μπλιώ φεγγάρι μου
για δεν αντέχω άλλο
να μοιραστούμε τον καημό
από ένα σερντά μεγάλο

Αν μ΄αγαπάς κι ΄ναι όνειρο
ποτέ να μην ξυπνήσω
μες την γλυκάδα τ΄όνειρου
θέλω να ξεψυχήσω

Ο έρωτας κι ο θάνατος
ίδιο σπαθί βαστούνε
κι οι δυό με τρόπο ξαφνικό
και ύπουλο χτυπούνε

Τα χείλη σου τα κόκκινα
θα ΄θελα να φιλήσω
μα εκείνα στάζουνε κρασί,
φοβούμε μη μεθύσω

Ο έρωτας σαν ποταμός
θολός και κατεβαίνει
κι είναι οι ελπίδες μου κλαδιά
σπασμένα και τα σέρνει

Όπου είναι οι πίκρες κι καημοί
εκιά ΄ναι κι ελπίδα
είναι δέντρα που μαδούν
μα ξαναβγάζουν φύλλα

Στις καταιγίδες της ζωής
ο φίλος μένει φίλος
και μες τους βάτους να βρεθεί
ο κρίνος είναι κρίνος

Οταν βραδυάζει χαίρομαι
Σαν ξημερώνει κλαίω
Γιατί κι εγώ τον πόνο μου
Τη νύχτα τον ελέω

Ως μ΄έκαψες να μην καείς
Γιατί θα σε λυπούμαι
Θέλω να ζείς, να χαίρεσαι
Κι εγώ ας τυραννούμε

Εγώ κέρά μου υποχωρώ
Και στο Θεό σ΄αφήνω
Που τον ελένε δίκαιο
Να τον εδώ κι εκείνον.

Από τα Μάλλια σαν περνάς
Και πας για Σεληνάρι
Ένα κεράκι άναψε
Στου Αη Γιωργιού την χάρη

Διάλεξε την ζωή

Ξέρω πως είναι ο φόβος,η αβεβαιότητα και η ανασφάλεια του αύριο,της επόμενης μέρας,της επόμενης στιγμής....Να μην ξέρεις τι μέλλει γεννέσθαι την επόμενη ώρα,δεν υπάρχει χειρότερο.
Να ανησυχείς για το τι θα συμβεί αν κάνεις κρίση έξω στον κόσμο ή ακόμη και μπροστά σε γνωστούς και φίλους.
Πιστέψτε με ξέρω πως είναι να υποφέρεις από όλα αυτά και από τις αρνητικές σκέψεις που κατακλύζουν το μυαλό σου με τόση ευκολία.
Είμαι σίγουρη πως κι εσείς έχετε αναρωτηθεί κάποια στιγμή,ίσως και παραπάνω,αν υπάρχεται πραγματικά,αφού έχετε την εντύπωση ότι κανείς δεν σας κοιτάζει πια στα μάτια.Κανείς δεν σας μιλάει,κανείς δεν σας ακούει πραγματικά.
Νοιώθεις πως είσαι διάφανος κι εύκολα σε ξεχνούν?
Κανείς δεν θέλει να υποφέρει ή να ζεί μέσα στην Αγωνία.Ξέρετε όμως πόσα πράγματα μαθαίνει κανείς υποφέροντας?Φυσικά δεν εννοώ να κυνηγάμε τον πόνο ή να τον προκαλούμε.
Χρειάζεται Δύναμη για να αντισταθείς στο φόβο και να προχωρήσεις μπροστά παρά την αβέβαιότητα χωρίς εγγυήσεις ή πληρωμή!!
Η Επιληψία μας κάνει δυνατούς κι αλλοίμονο σ΄αυτούς που θα αφεθούν στην ασθένεια τους αμαχητί!
Προσωπικά νοιώθω δυνατή.Επιλέγω να ζήσω!Και να ζήσω όσο καλύτερα γίνεται ανάμεσα σας και μαζί σας!
Όταν ζείς, ελπίζεις,ρισκάρεις και κυρίως αγαπάς!Η ζωή είναι μια στάλα ταξίδι, όπως λεει και γνωστό τραγούδι γι΄αυτό βιαστείτε.

Ο Νίκος Καζαντζάκης λέει:
``Εχεις τα πινέλα,έχεις τα χρώματα,ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα.``
Δεν είναι πολύ όμορφο?
Επίσης έρχεται να συμπληρωθεί από το ακόλουθο:
``Το μυαλό δεν αλλάζει με τον τόπο ή τον χρόνο,
Το μυαλό έχει την δική του θέση,
Κι από μόνο του μπορεί να φτιάξει έναν
Παράδεισο από την κόλαση και μια
Κόλαση από τον Παράδεισο.``
Τζων Μίλτον

ΣΚΕΨΕΙΣ, ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΜΙΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΜΕ ΕΠΙΛΗΨΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ 2007

Οταν έρχεται,έρχεται τόσο επιτακτικά,που λες και δεν προλαβαίνω ν΄αντιδράσω καθόλου.Εφόσον αρχίσει να με καταλαμβάνει μοιάζει, λες, μυαλό και ψυχή να εγκαταλείπουν το σώμα μου, γυρεύοντας κάποιο μέρος πιό ασφαλές,όπου θα πρέπει να περιμένω εώς ότου τελειώσει αυτός ο ``τυφώνας-μαρτύριο`` που διαρκεί τόσο λίγο, αλλά που το νοιώθω τόσο έντονα.!

Και ξαφνικά, σαν να βρίσκομαι σ΄ένα μέρος που μοιάζει με έρημο.Σαν να πέταξα εκεί-ως άλλη Νεφέλη-σε μια εικονική πραγματικότητα.Ομως εκεί είναι που συμβαίνει το χειρότερο.
Χειρότερο γιατί συνειδητοποιώ πως όπου κι αν πάω όπου κι αν κρυφτώ κι αν πετάξω,αυτό θα το αντιμετωπίζω πάντα μόνη μου και ως το τέλος του.Επίσης ξέρω πριν επανέλθω καλά καλά πως ότι και να γίνει,όσους ανθρώπους κι αν έχω δίπλα μου σαν βοήθεια και στήριξη ,σ΄αυτή την μάχη θα είμαι πάντα μόνη......

Κι αυτή η μοναξιά είναι που μοιάζει με την έρημο μου.Απέραντη και αχανής...Μια έρημος που δεν ξέρω αν θα έχω την δύναμη να την παλεύω και να την αντιμετωπίζω πάντα.

Σ΄αυτό το μικρό κομμάτι,τις λίγες γραμμές,προσπάθησα όσο μπορούσα να περιγράψω τα συναισθήματα την ώρα που μου συμβαίνει μια επιληπτική κρίση.

Δύσκολο, αλλά εσύ που το διάβασες και έχεις το ίδιο πρόβλημα με μένα- όπως και με τόσους άλλους στον κόσμο-ίσως αναγνώρισες τον ευατό σου μέσα σ΄αυτές τις λέξεις κι έτσι καταλάβειςότι δεν είσαι μόνος σου.
Είναι όμορφο να ξέρεις ότι δεν είσαι μόνος σου μέσα στη δυστυχία του προβλήματος σου κι ας ακούγεται λίγο παράξενο.

Ας σταματήσουμε λοιπόν να κρυβόμαστε κάτω από μάσκες ντροπής και ας αρχίσουμε ΝΑ ΜΙΛΑΜΕ όπως θα έλεγε μια καινούρια φίλη η Nemertes!
Γιατί δυστυχώς στην χώρα μας δεν μιλάμε.Το γνωρίζω καλά γιατι είναι κάτι που το ζώ -χρόνια τώρα-αποφεύγουμε να το συζητάμε λες και πρόκειται για μεταδοτική ασθένεια.Χρόνια απέφευγα να το συζητώ κι εγώ η ίδια.Μιλώντας ένοιωσα καλύτερα!
Μοιράστηκα καταστάσεις και συναισθήματα που είναι δύσκολο να ειπωθούν και να γίνουν κατανοητά ακόμη και από τούς πιό κοντινούς σου.

Το ότι έχεις Επιληψία είναι δεδομένο.Τώρα όσο πιο γρήγορα το αποδεχτείς και νοιώσεις καλά μ΄αυτο τόσο το καλύτερο για σένα.
Κάποια στιγμή γνώρισα την Νemertes,μια κοπέλα σαν και μένα,μια κοπέλα με το πρόβλημα το δικό μου.
Οταν αρχίσαμε να μιλάμε ήταν σαν να συμπλήρωνε η μία την άλλη.Ιδιες εμπειρίες,ίδιοι φόβοι,ίδιοι προβληματισμοί.
Αδελφές ψυχές!Ηταν τόσο όμορφα!
Είναι άλλο πράγμα κάποιος να δείχνει πως σε καταλαβαίνει κι άλλο να ξέρεις πως σε καταλαβαίνουν σίγουρα και δεν χρειάζεται να κρυφτείς ή να προσποιηθείς για να μη σε παρεξηγήσουν.
Είναι λίγο το διαστημα που γνωριζόμαστε με την Nemertes, θα τολμήσω όμως να πω ότι την νοιώθω πολύ κοντά μου.

Αρχίστε να μιλάτε αν μη τι άλλο θα γίνουμε μια μεγάλη παρέα όλων των ηλικιών!
Χρειαζόμαστε ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ο ένας τον άλλο!