13 Μαΐ 2007

Δικοί σου οι δαίμονες,δικές μου οι πληγές?

Έχω υπάρξει θύμα ρατσισμού λόγω επιληψίας.
Καθόλου όμορφο συναίσθημα και πολύ περισσότερο την στιγμή που δεν έχεις φταίξει και δεν το έχεις προκαλέσει εσύ αυτό.
Έτσι κάθε είδους ρατσισμός όχι με στενοχωρεί απλώς,θα έλεγα με τρελλαίνει.
Τώρα τελευταία έπεσα θύμα ρατσισμού και για τα κιλά μου.Και όταν λέω για τα κιλά μου δεν εννοώ τα πολλά κιλά μου! Αντιθέτως!
Προσωπικά όσον αφορά εμένα θα έλεγα ότι είμαι κανονική.
Ούτε χοντρή ούτε αδύνατη!Μια κανονική στο σώμα γυναίκα.
Λόγω των φαρμάκων που παίρνω και κάποιας διατροφής που κάνω πρέπει να προσέχω αρκετά.
Τα φάρμακα βλέπεται παχαίνουν.
Παραδέχομαι και έχει τύχει και μπροστά μου να δω να συμβαίνει αυτού του είδους ο ρατσισμός απέναντι στα παχύσαρκα άτομα.
Να όμως που τελικά μερικές φορές συμβαίνει και το αντίθετο.
Υπάρχουν υπέρβαρα άτομα- που λόγω ανασφάλειας?-απέναντι στα άτομα με νορμάλ κιλά προσπαθούν να βρούν κάτι-έστω και χωρίς να το καταλαβαίνουν-που νομίζουν ότι αυτό θα τους μειώσει.
Αλήθεια συνέβη και μου συνέβη σε σημείο ώστε εγώ σχεδόν να νοιώσω ενοχές!
Ενοχές επειδή δεν είμαι χοντρή।Δεν είναι τρελλό?
Άκουσα σχόλιο του στύλ:``Θα είσαι από τις καλύτερες παρουσίες από το λαιμό και κάτω...``
Εδώ σημείώνω ότι δεν είμαι και άσχημη ώστε να μου γίνει ένα τέτοιο σχόλιο.
Η κοπέλα από την οποία έγινε το σχόλιο, υπέρβαρη μεν με ωραίο πρόσωπο δε.
Αν αυτό μπορεί να εξηγήσει κάτι.
Καταλαβαίνω ότι προσπάθησε να με μειώσει λόγω ανασφάλειας από τα πολλά κιλά,θέλοντας να μη δώσει έμφαση σ΄αυτό αλλά στο ωραίο της πρόσωπο.Όμως καλό θα ήταν να σκεφτεί λίγο πριν μου την πέσει τόσο άσχημα...
Έξυπνη είναι,μπορεί να σκεφτεί...
Η συγκεκριμένη ειδικά, γνωρίζει ότι έχω επιληψία και πως για να το αντιμετωπίσω παίρνω φάρμακα χρόνια τώρα....
Όμως για να καταφέρω να διατηρήσω τα κιλά μου στα κανονικά επίπεδα κάνω μεγάλες προσπάθειες
Στερούμαι πολλές αγαπημένες τροφές κι όχι μόνο λόγω κιλών αλλά κι επειδή δεν κάνει να τις φάω
λόγω επιληψίας.
Δεν θα ήθελα να είμαι στη θέση της, όμως σίγουρα δεν θα ήθελε κι αυτή να είναι στην δική μου.
Ας σκεφτεί λοιπόν όλα αυτά και με το χέρι στην καρδιά ας σκεφτεί το τι προσπάθειες κάνει αυτή στη ζωή της ώστε να χάσει τα κιλά που γνωρίζω πως την ταλαιπωρούν τόσο πολύ!
Δεν φταίω εγώ αν εσύ είσαι τόσο αδύναμη στο χαραχτήρα!
Όλοι με κάτι έχουμε να παλέψουμε σ΄αυτή τη ζωή.

Προσπάθησε κι εσύ να παλέψεις και να νικήσεις τους δικούς σου αγώνες,δαίμονες ή όπως αλλιώς θέλεις πες το.

Χωρίς σχόλια κακόβουλα που δεν αξίζω...

Άσε κι εμένα να παλεύω με τους δικούς μου...
Γιατί πρέπει να με ταλαιπωρουν και οι δικοί σου?
Σημαντικά μεν δικά μου δε...
Τα σημαντικά είναι όλα αυτά που σε απασχολούν τόσο πολύ ώστε να μην σε νοιάξει ποιους πληγώνεις δίπλα σου?


2 σχόλια:

Θ. Βοριάς είπε...

Την καλησπέρα μου, καλοτάξιδο το blog σου.

Nemertes είπε...

Θυμάμαι την συμμαθήτρια μου που καταβρόχθιζε τα ντόνατς σχολείο και εγώ δεν έτρωγα τίποτα και έλεγε "μα γιατί δεν κάνεις κάτι να αδυνατίσεις;" Τι να τις πεις τώρα...

Δεν σου λέω ότι όταν ως 80κιλη πλέον από τα φάρμακα ξεκίνησα δίαιτα, όλοι λέγανε "δεν την χρειάζεσαι". Ρε πάει καλά ο κόσμος; Τους άρεσα χοντρή δηλαδή;

Ο κόσμος είναι κακός. Εγώ αυτό ξέρω. Αντί να κοιτάει την καμπούρα του κοιτάει την δική σου. Όχι τίποτα άλλο, εσύ δεν έχεις κιόλας...